Jan Constant Willems is ongetwijfeld één van de meest bekende Zonhovense priesters.
Op 19 april 1867 werd hij geboren op de Rosmeulen, een feit dat hem later de bijnaam ‘Heer van de Rosmeulen’ zal opleveren.
Zijn ouders waren Jan Bartholomeus Willems en Maria Anna Hulsmans.
Na zijn lagereschool-tijd, doorgebracht in de Zonhovense gemeenteschool, vertrok Jan Constant Willems naar het Klein-Seminarie van Saint-Roch en vervolgens van Sint-Truiden, om uiteindelijk de kroon op zijn priesterstudies te zetten in het Luikse Groot-Seminarie.
Op 17 december 1892 werd hij priester gewijd door mgr. Victor Doutreloux van Luik.
Diezelfde dag nog werd de neomist tot kapelaan in Opoeteren benoemd.
Twee dagen later, op 19 december 1892, droeg hij zijn eerste H. Mis op in de parochiekerk van Zonhoven, in het bijzijn van zijn beide ouders en zijn zussen Clementina, Juliana en Rosina.
Daags voordien deed hij al een H. Mis in de abdijkerk van Averbode aan het altaar van O.L.V. van het H. Hart en op 20 december vereerde hij de Zonhovense zusters van Liefde met een H. Eucharistieviering in hun stemmige kloosterkapel.
Op 24 november 1897 werd Jan Constant Willems tot kapelaan in de Genkse Sint-Martinusparochie aangesteld.
In deze gemeente kon de jonge priester zijn pastorale krachten ten volle laten gelden.
In 1901 boorde André Dumont immers een steenkoolader aan in het naburige As.
Genk zou ten gevolge daarvan weldra een belangrijke industriepool worden in Limburg.
In september 1905 werd Willems in deze ontluikende mijnwerkersgemeente tot pastoor benoemd.
Hij ontpopte zich al snel als organisator van het parochiale leven. In de gedachtegang dat de Kerk haar invloed op de werkende klasse niet mocht verliezen ten voordele van het oprukkende socialisme, richtte Willems tal van godvruchtige verenigingen op.
Zo was het aan hem te danken dat in 1907 voor de eerste keer het Sint-Barbarafeest door de mijnwerkers werd gevierd.
In juni 1914 kwam er echter een onverwacht einde aan zijn pastoraat in Genk en werd naar het landelijke Beverst overgeplaatst.
In december 1933 verkreeg pastoor Willems het emeritaat en ging hij op rust in zijn geliefde geboortedorp.
Hij ging wonen tegenover de Rosmeulen, zijn geboortehuis.
Tot aan zijn dood in 1948 bleef hij rector van het Zonhovense Sint-Jan Berchmansjuvenaat van de fraters van Tilburg. Pastoor Willems verwierf - behalve om zijn vele pastorale verwezenlijkingen - ook naambekendheid omwille van zijn historisch-heemkundige bijdragen in tal van tijdschriften en andere publicaties.